We turen glazig naar een wirwar van lijntjes. Aan de hand van het EEG op het beeldscherm legt de neuroloog in Jip-en-Janneke-taal uit wat er in Felix’ bolletje gaande is.
Maand: februari 2019
6.00 uur ’s ochtends, een doordeweekse dag. Naast mij in het grote bed klinkt babygemopper, na weer een nacht gespook. Over 20 minuten gaat de wekker van Jip. Hoe ga ik deze dag overleven? Vandaag zorg ik voor peuter Zus en baby Felix, dus een interne snipperdag nemen is er niet bij. Maar oh wat ben ik moe (en daardoor labiel). Wordt dit ooit beter?
